Η χρήση αντιβιοτικών και αντιψυχωσικών φαρμάκων μπορεί να φαίνεται ανακουφιστική για διάφορες σωματικές και ψυχικές παθήσεις, αλλά μια νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι μπορεί να αυξηθεί ο κίνδυνος καρδιακής ανακοπής σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) το 2023, ασθενείς που λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα έχουν αυξημένο κίνδυνο έως και τριπλάσιο για αιφνίδια καρδιακή ανακοπή, ενώ για ασθενείς που λαμβάνουν ορισμένα αντιβιοτικά που παρατείνουν το διάστημα QT ο κίνδυνος αυξάνεται σχεδόν διπλά. Η μελέτη δείχνει επίσης μια σχετική αύξηση του κινδύνου από τη χρήση της δομπεριδόνης, ενός αντιεμετικού φαρμάκου.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτά τα φάρμακα θα πρέπει να αποφεύγονται σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά για ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Ο γενικός γιατρός θα πρέπει να γνωρίζει για τις πιθανές συνέπειες της χρήσης αυτών των φαρμάκων και να εξετάζει εναλλακτικές λύσεις. Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα πρωτοβάθμιας περίθαλψης και διαπίστωσε συσχετίσεις μεταξύ της χρήσης αυτών των φαρμάκων και της καρδιακής ανακοπής. Ειδικότερα, συγκεντρώθηκαν δεδομένα από 3,919 ασθενείς, εκ των οποίων οι 689 είχαν υποστεί ανακοπή.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ο κίνδυνος αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής αυξάνεται για ασθενείς που δεν έχουν ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, ειδικά όταν χρησιμοποιούν αντιψυχωσικά φάρμακα ή ορισμένα αντιβιοτικά που παρατείνουν το διάστημα QT. Όσο για τους ασθενείς με ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου, ο κίνδυνος ήταν ακόμη μεγαλύτερος. Η μελέτη επικεντρώθηκε σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, καθώς ο κίνδυνος για αιφνίδιο θάνατο σε αυτούς είναι περίπου διπλάσιος από εκείνον που δεν πάσχουν από την πάθηση.
Οι ερευνητές συνιστούν στους γιατρούς να είναι προσεκτικοί στην προτεινόμενη χρήση αντιβιοτικών και αντιψυχωσικών φαρμάκων σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και να εξετάζουν τις εναλλακτικές λύσεις. Επίσης, ως αποτέλεσμα αυτής της μελέτης, είναι αναγκαίο οι γενικοί γιατροί να είναι περισσότερο ενημερωμένοι για τις πιθανές επιπτώσεις αυτών των φαρμάκων.
Πρέπει να επισημανθεί ότι τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης βασίζονται μόνο σε δεδομένα πρωτοβάθμιας περίθαλψης και επομένως δεν μπορούν να θεωρηθούν απόλυτα αντιπροσωπευτικά για τη γενική πληθυσμιακή διάδοση. Ωστόσο, αυτό το έργο ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω έρευνα και ενημέρωση σχετικά με τον κίνδυνο που συνδέεται με τη χρήση αυτών των φαρμάκων σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2. Είναι σημαντικό να εξετάζονται προσεκτικά οι πιθανές επιπτώσεις και να λαμβάνονται μέτρα προληπτικής προστασίας για την καρδιαγγειακή υγεία των ασθενών.
Πηγή
