Ο κόσμος των τυχερών παιχνιδιών μπορεί να είναι μια εκπληκτική διασκέδαση για πολλούς, αλλά για όσους υποκύπτουν στον εθισμό να παίξουν και κινδυνεύουν να χάσουν τα πάντα, ο κίνδυνος είναι σοβαρός. Όπως εξηγεί ο δρ. Asim Shah, καθηγητής ψυχολογίας και συμπεριφορικών επιστημών στην Ιατρική Σχολή του Κολλεγίου Baylor, τα κέντρα εθισμού στα τυχερά παιχνίδια στον εγκέφαλό μας είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που εμπλέκονται στην εξάρτηση από εθιστικές ουσίες. Τα προειδοποιητικά σημάδια είναι παρόμοια με αυτά ενός οποιουδήποτε άλλου εθισμού, σύμφωνα με ένα δελτίο τύπου που δημοσιεύτηκε από το Πανεπιστήμιο. Ο τζόγος ενεργοποιεί το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου, δημιουργώντας μια αδημονία για περισσότερο και πιο ριψοκίνδυνο παιχνίδι.
Σύμφωνα με τον δρ. Shah, υπάρχουν τρεις τύποι τζογαδόρων. Οι επαγγελματίες παίκτες είναι αυτοί που δείχνουν αυτοσυγκράτηση, υπομονή και λογική σκέψη. Οι προβληματικοί παίκτες, από την άλλη πλευρά, είναι ακριβώς το αντίθετο. Επιλέγουν τον τζόγο ως τρόπο επιβίωσης και λείπει η αυτοσυγκράτηση. Τέλος, οι κοινωνικοί παίκτες ελέγχουν τόσο τον χρόνο όσο και τα χρήματα που ξοδεύουν στα τυχερά παιχνίδια και απολαμβάνουν τα παιχνίδια με έλεγχο.
Αν και οι προβληματικοί παίκτες συνήθως πιστεύουν ότι ανήκουν σε μία από τις άλλες δύο κατηγορίες, υπάρχουν σημάδια εθισμού στον τζόγο που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Μπορεί να νιώθουν αβοήθητοι ή απελπισμένοι, να γίνουν ανήσυχοι ή νευρικοί. Ένας προβληματικός παίκτης μπορεί να φορτώσει πιστωτικές κάρτες και να βρεθεί βαθιά χρεωμένος. Επίσης, μπορεί να στοιχηματίσει περισσότερα με την ελπίδα να ανακτήσει τα χαμένα και να ψεύδεται για να κρύψει το πρόβλημα. Ο τζόγος έχει τέσσερις φάσεις, σύμφωνα με τον δρ. Shah: τη νίκη, την ήττα, την απελπισία και την απόγνωση. Οι παίκτες αισθάνονται ευφορία μετά τη νίκη και ξοδεύουν περισσότερα χρήματα για να νιώσουν ξανά αυτή την έξαψη. Αφού χάσουν, αισθάνονται απελπισία και συνεχίζουν να παίζουν για να ανακτήσουν τις απώλειες. Μετά από συνεχείς ήττες, ο παίκτης εμπνέει βαθιά απόγνωση. Είναι ένας φαύλος κύκλος. Ο εθισμός μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια περιουσιών, απώλειας θέσης εργασίας, διάλυσης της οικογένειας, αλλά και σε χρήση ουσιών ή κατάθλιψη. Όπως είπε ο δρ. Shah, “οι άνθρωποι μπορεί να καταλήξουν να χάσουν τα πάντα. Δεν είναι εύκολο να αλλάξει κανείς αυτή τη συνήθεια”.
Για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα εθισμού στον τζόγο και τα τυχερά παιχνίδια, είναι απαραίτητο να ζητήσουν τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας ή να απευθυνθούν σε μια οργανωμένη δομή, όπως το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων από τα Τυχερά Παιχνίδια του ΚΕΘΕΑ. Οι ενδείξεις του εθισμού είναι μερικές φορές δύσκολο να ανιχνευθούν και μπορεί να γίνουν αντιληπτές μόνο από ανθρώπους που είναι στενά συνδεδεμένοι με τον παίκτη. Σύμφωνα με το ΚΕΘΕΑ, τα σημάδια εθισμού στον τζόγο είναι ευδιάκριτα όταν η συμπεριφορά του παίκτη επηρεάζει την καθημερινή ζωή και τις σχέσεις του. Ένα άτομο που είναι παθολογικά αφοσιωμένο στον τζόγο έχει τα εξής σημάδια:
– Έντονη ασχολία με τον τζόγο, ανησυχία και ευερεθισμός όταν προσπαθεί να διακόψει ή να μειώσει τον χρόνο παιχνιδιού.
– Τάση να δανείζεται χρήματα για να επιλύσει προσωρινά οικονομικά προβλήματα.
– Επανειλημμένες αποτυχημένες προσπάθειες να ελέγξει, να μειώσει ή να σταματήσει τον τζόγο.
– Μακροχρόνιες ή ανακριβείς απουσίες από το σπίτι και την εργασία.
– Υπερβολικά δάνεια, υπερβολικά χρεωμένες πιστωτικές κάρτες, ανεξόφλητα τιμολόγια και απουσία χρημάτων από τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
– Έντονη μελέτη των προγραμμάτων και των προγνωστικών στην τηλεόραση, τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο.
– Απομόνωση για να σκεφτεί τρόπους για να παίξει ένα παιχνίδι.
– Αρνητική αντίδραση απέναντι σε συμβουλές ή παρατηρήσεις άλλων σχετικά με τον τρόπο που ασχολείται με τον τζόγο.
– Μείωση της παραγωγικότητας στην εργασία.
– Αίσθηση δυσφορίας, θυμού και αυξανόμενη ένταση, εάν κάτι εμποδίζει τον παίκτη από το να παίξει.
– Ευτυχισμένη διάθεση, αυξημένη αυτοεκτίμηση και ανακούφιση μετά από κέρδη.
Πηγή
