ΣΕ ΈΝΑΝ ΚΌΣΜΟ γεμάτο απανωτές συγκρούσεις και πολέμους, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να επανεξετάσουμε τον Τζόζεφ Κόνραντ και το έργο του. Παρά την ανειλικρίνεια της εποχής του και της σημερινής, γεμάτης ψεύτικες ιδεολογίες και αδιέξοδες θεωρίες, ο Κόνραντ μίλησε για αλήθειες που διχάζουν και αποκαλύπτουν την αδίστακτη πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Τα λόγια του διατηρούν ακέραια την αλήθεια, προκαλώντας μας να αναθεωρήσουμε τις ιδέες μας και να ανακαλύψουμε ένα νέο πνεύμα.
Η γνώση του Μέλβιλ ότι η ποίηση των ναυτικών είναι η έκφραση του σκοτεινού κόσμου, επιρρέπει τον Κόνραντ να αμφισβητεί τους παραδοσιακούς ποιητές και να αναδείξει την ουσία της καθαρότητας και της αλήθειας. Περιγράφει τους χαρακτήρες του, όπως ο Μάρλοου, ως κυνικούς ναυτικούς που έχουν γνωρίσει τον πόνο, την οδύνη και τον προσωπικό φαρισαϊσμό. Οι ήρωες του Κόνραντ κουβαλούν στοιχεία του εαυτού του, από τον μοναχικό ναυτικό στον Λόρδο Τζιμ, που αμφισβητεί την εξουσία των ποιητών, μέχρι τον Κουρτς της Καρδιάς του σκότους, που βιώνει τον υπαρξιακό τρόμο και τη μοναξιά του.
Ο Τζόζεφ Κόνραντ επιμένει ότι κανένας δεν μπορεί να αποφύγει τη μοίρα του, αν και οι ιδεολογίες της εποχής του προωθούσαν την έννοια της ελεύθερης βούλησης. Η ζωή μας είναι γεμάτη ανατροπές και προκλήσεις, και η μοίρα παραμονεύει πάντα στη γωνία, περιμένοντας να αποκαλύψει τις πραγματικές επιλογές μας. Ίσως η μόνη πραγματική επιλογή είναι ο θάνατος, όπως ο μοναχικός ναυαγός Μάρτιν Ντεκούντ στο νησί του Νοστρόμο. Ο Ντεκούντ δεν χρειάζεται να περιμένει για να αντιμετωπίσει την απάνθρωπη μοίρα που του υπόσχεται το νησί – απλά επιλέγει να τερματίσει τον πόνο και το μοναχικό του πεπρωμένο. Από την άλλη πλευρά, η ηρωίδα του “Τύχη” και άλλαξε τη μοίρα του πατέρα της, αλλά τελικά είναι ορισμένη από τις επιθυμίες και τα σχέδια των άλλων. Είναι μια “παθητική” θύμα της μοίρας, επιθυμίας και σκοπευμένου αποκλεισμού από την κοινωνία.
Ο Κόνραντ αμφισβητεί τις κοινωνικές αξίες της εποχής του, όπως τον φεμινισμό και τον ανθρωπισμό, θεωρώντας τα ως αδύναμες αντιδράσεις στην αλήθεια της ανθρώπινης φύσης. Η ιδέα του φεμινισμού μοιάζει με μία υπόθεση γυναικών, ενώ η ιδέα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης φαίνεται να αγνοούν την πραγματική φύση των ανθρώπινων παθών. Ο Κόνραντ αναδεικνύει τον πραγματικό ρόλο της μοίρας και του χαρακτήρα στην καθορισμένη πορεία της ζωής μας.
Η γλώσσα και η λογοτεχνική μαεστρία του Κόνραντ αποτελούν τα μεγάλα δώρα που προσφέρει στον αναγνώστη. Μέσα από τα βιβλία του, ανακαλύπτουμε τις πιο άγριες πλευρές του ανθρώπινου πνεύματος με έναν τρόπο που σήμερα είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Η μετάφραση της “Τύχης” από τον Μιχάλη Παπαντωνόπουλο είναι εξαιρετική και αποδίδει την ουσία και την ομορφιά του κειμένου.
Όταν στήνουμε αντιμέτωποι με το έργο του Κόνραντ, θυμόμαστε ότι η ζωή μας δεν είναι παρά μια στιγμή, γεμάτη ζωή, χαρά και αλήθεια. Το έργο του Κόνραντ μας προκαλεί να σκεφτούμε, να ανακαλύψουμε και να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια της ανθρώπινης ύπαρξης.