Το παρασιτικό νόσημα της διροφιλαρίωσης είναι μια σοβαρή ασθένεια που επηρεάζει τα σκυλιά και άλλους σαρκοφάγους. Αιτία της νόσου είναι ο νηματώδης σκώληκας Dirofilaria immitis. Παρά το γεγονός ότι αυτή η μόλυνση είναι πιο κοινή στη Βόρεια Ελλάδα και άλλες περιοχές, υπάρχουν κρούσματα και σε άλλα μέρη της χώρας.
Ο σκύλος μολύνεται από την διροφιλαρίωση μέσω τσιμπήματος κουνουπιού που μεταφέρει τη μολύνουσα μορφή του παρασίτου. Οι παράσιτα εισχωρούν στο σώμα του σκύλου και μετακινούνται στα πνευμονικά αγγεία μετά από έξι μήνες. Σε περιπτώσεις μεγάλου φορτίου παρασίτων, αυτά μπορούν να φτάσουν στη δεξιά καρδιά, προκαλώντας σοβαρή καρδιακή νόσο. Εκεί, τα παράσιτα ενηλικιώνονται και παράγουν τις μικροφιλάριες, που κυκλοφορούν στο αίμα του ζώου. Τα κουνούπια που τσιμπούν μολυσμένα ζώα προσλαμβάνουν τις μικροφιλάριες και μετά από εξέλιξη τις μεταδίδουν σε άλλους σκύλους, ολοκληρώνοντας τον βιολογικό κύκλο του παρασίτου.
Η περίοδος από την άνοιξη έως το φθινόπωρο είναι η πιο επικίνδυνη για τη μόλυνση των σκύλων, καθώς είναι ο καιρός που υπάρχουν περισσότερα κουνούπια. Τα νέα κουνούπια που εμφανίζονται την άνοιξη προσλαμβάνουν τις μικροφιλάριες από τα παρασιτούμενα ζώα και επιβιώνουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλά παρασιτούμενα ζώα δεν εμφανίζουν συμπτώματα για πολύ καιρό και αποτελούν πηγή μόλυνσης για άλλα ζώα.
Τα συμπτώματα της νόσου είναι ποικίλα και μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, βήχα, δύσπνοια, απώλεια βάρους, αναιμία και συμπτώματα δεξιάς καρδιακής ανεπάρκειας. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί οξεία εμφάνιση βήχα, δύσπνοια, ανορεξία και καταπληξία που οδηγεί στον θάνατο.
Η διάγνωση της διροφιλαρίωσης γίνεται με ειδικά διαγνωστικά τεστ. Είναι σημαντικό να γίνονται αυτά τα τεστ τουλάχιστον 7 μήνες μετά την εκτίμηση του κινδύνου μόλυνσης. Σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος, πρέπει να γίνει επιβεβαίωση με δεύτερο τεστ και να ακολουθήσει η σταδιοποίηση της νόσου με περαιτέρω εξετάσεις, όπως ακτινογραφήματα θώρακα και υπερηχοτομογράφημα της καρδιάς.
Υπάρχει θεραπεία για τη διροφιλαρίωση, με το θεραπευτικό πρωτόκολλο να επιλέγεται ανάλογα με το στάδιο και τη σοβαρότητα της νόσου.
Για την πρόληψη της μόλυνσης, πρέπει να χρησιμοποιούνται εντομοαπωθητικά σκευάσματα και να γίνεται χορήγηση μικροφιλαριοκτόνων σκευασμάτων. Η συχνότητα της χορήγησης εξαρτάται από την ουσία που χρησιμοποιείται, οπότε συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για το ποιο σκεύασμα είναι κατάλληλο για τον σκύλο σας.
Τέλος, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι κάθε ζώο είναι μοναδικό και έχει διαφορετικές ανάγκες. Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστούν την γνώμη του κτηνιάτρου. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για οποιαδήποτε απορία ή ανάγκη σχετικά με την υγεία του κατοικίδιου σας.
