Το παρακάτω κείμενο είναι ένα άρθρο που αναφέρεται σε γνωστούς Αμερικανούς συγγραφείς της δεκαετίας 1890, όπως ο Φόκνερ και ο Χέμινγγουεϊ, και συζητά τους προδρόμους τους που γεννήθηκαν γύρω στο 1870. Αναφέρεται στους θεμελιωτές του αμερικανικού λογοτεχνικού μοντερνισμού, που επισημαίνεται από την προσανατολισμό προς τον ρεαλισμό.
Ανάμεσά τους είναι ο Φρανκ Νόρις, γεννημένος το 1870, με το μυθιστόρημά του “ΜάκτΤιγκ” που δημιουργεί τον μύθο μιας νέας αμερικανικής μεγαλούπολης της Δυτικής Ακτής, του Σαν Φρανσίσκο. Επίσης, ο Θίοντορ Ντράιζερ, γεννημένος το 1871, το μυθιστόρημά του “Η Κάρι μας” μας δείχνει το μεγαλείο και την αθλιότητα του νέου κόσμου της σόου μπίζνες. Ο Στίβεν Κρέιν, επίσης γεννημένος το 1871, μας οδηγεί με τη νουβέλα του “Maggie, A Girl of the Streets” στην καρδιά του περιθωρίου του Μανχάταν με τον πιο τολμηρό ρεαλισμό. Η Γουίλα Κάθερ, γεννημένη το 1873, μας δείχνει την κατάκτηση των αχανών πεδιάδων των Μεσοδυτικών Πολιτειών από τους Ευρωπαίους μετανάστες με όρους ενός καθημερινού ρεαλισμού.
Για να επισημανθεί η επέτειος της Γουίλα Κάθερ, η συγγραφέας του άρθρου προτείνει την ανάγνωση του μυθιστορήματός της “Η Αν-τόνια μου” που θεωρείται ένα από τα καλύτερα μεταξύ των 12 μυθιστορημάτων που έγραψε.
Το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή της Αν-τόνια, μιας κόρης μεταναστών στις πεδιάδες της Νεμπράσκα. Ο ηρωας του βιβλίου, Τζέιμς Μπέρντεν, επίσης ένας μετανάστης από τη Βιρτζίνια, αφηγείται την καθημερινή ζωή της Αν-τόνια και την εμπειρία τους μαζί στο ταξίδι τους στις μεγάλες πεδιάδες των Μεσοδυτικών Πολιτειών.
Η Αν-τόνια είναι ένας χαρακτήρας που δείχνει τη δύναμη των απλών πραγμάτων και την επίδρασή τους στη ζωή των ανθρώπων. Μετά από πολλές δοκιμασίες και ανατροπές, καταφέρνει να ενσωματωθεί στην κοινωνία, παντρεύεται και ζει ως αγρότισσα στις πεδιάδες της παιδικής της ηλικίας.
Το μυθιστόρημα παρουσιάζει το θέμα της μετανάστευσης και της ανάδειξης της νέας κοινότητας στις πεδιάδες των Μεσοδυτικών Πολιτειών. Παράλληλα, αναδεικνύει τη σημασία της ενσωμάτωσης των μεταναστών στην κοινωνία, όχι χωρίς κόστος και απώλειες.
Μέσα από την περιγραφή της καθημερινής ζωής και των συναισθημάτων των χαρακτήρων, η Γουίλα Κάθερ δημιουργεί ένα ζωντανό περιβάλλον και βάζει τον αναγνώστη να αισθανθεί την αλλαγή του καιρού και τη φύση του τόπου. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι απλή και προσεγγίζει τον αναγνώστη με συναισθήματα και σκέψεις.
Συνοψίζοντας, το μυθιστόρημα “Η Αν-τόνια μου” αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα λογοτεχνίας ενηλικίωσης, που αναδεικνύει την επίδραση των απλών πραγμάτων και τη σημασία της ενσωμάτωσης στην κοινότητα. Η μετάφραση της Κερασίας Σαμαρά αποτυπώνει απόλυτα την πλούσια γλώσσα της Γουίλα Κάθερ και μεταφέρει τις αποχρώσεις του κειμένου.