*Γράφει ο Δρ Βασίλης Κιοσσές, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, Διδάκτωρ Ιατρικής Ο Δρ Βασίλης Κιοσσές, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπευτής, Διδάκτωρ Ιατρικής
Η βία κατά των γυναικών είναι ένα φαινόμενο που έχει απασχολήσει την κοινωνία μας εδώ και πολλά χρόνια. Με βάση τα στοιχεία που δημοσιεύονται, φαίνεται ότι η βία αυτή έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Το 2022, οι γυναικοκτονίες ήταν 24, το 2021 ήταν 31 και το 2020 ήταν 19. Μέχρι το τέλος του Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, έχουμε καταγραφεί 8 γυναικοκτονίες, ενώ οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία που έφτασαν στην Αστυνομία ήταν σχεδόν 10.000. Οι αριθμοί αυτοί είναι ανησυχητικοί και απαιτούν την προσοχή και την ανταπόκρισή μας.
Η έμφυλη βία έχει τα βάθη της στην υποτίμηση της γυναίκας και της θηλυκότητας γενικότερα. Πιστεύεται ότι ο άνδρας έχει την εξουσία και μπορεί να επιβάλλει τη θέλησή του σε μια γυναίκα, και αυτό το σύστημα πεποιθήσεων οδηγεί σε καταχρήσεις και βία. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στις τοποθετήσεις μας και να αποφύγουμε τη γενίκευση. Αν και η ορατότητα της έμφυλης βίας έχει αυξηθεί και ο διάλογος για το θέμα έχει αποκτήσει έναν μεγαλύτερο χώρο στη δημόσια συζήτηση, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το αν η βία πραγματικά αυξήθηκε.
Όταν μιλάμε για την έμφυλη βία, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι όλο και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να ζητήσουν βοήθεια. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει εμπιστοσύνη προς τις δομές υποστήριξης και ότι η βία κατά των γυναικών δεν είναι πλέον ένα προσωπικό ζήτημα, αλλά ένα κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα. Ωστόσο, η παρούσα κατάσταση είναι ανησυχητική, καθώς η πολιτεία δεν αναγνωρίζει ακόμα τον όρο “γυναικοκτονία”. Η γυναικοκτονία είναι η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας και η πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει αυτήν την πραγματικότητα.
Είναι απαράδεκτο να έχουμε ένα κατασταλτικό πλαίσιο που δεν αναγνωρίζει τη σοβαρότητα των γυναικοκτονιών. Η έλλειψη αναγνώρισης δεν αποτελεί μόνο ένα μήνυμα ανοχής προς τους δράστες, αλλά σημαίνει επίσης ότι δεν αναγνωρίζεται η συστημική φύση της βίας. Είναι ανάγκη να δημιουργηθεί ένα θεσμικό πλαίσιο που θα αναγνωρίζει την έμφυλη βία ως ένα σύνθετο πρόβλημα της κοινωνίας μας και θα προστατεύει τα θύματα.
Πέρα από τη δημιουργία νέων φορέων και την ενίσχυση των υπαρχόντων, πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε τη συνεργασία μεταξύ τους και την κατάρτιση του προσωπικού προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για τις γυναίκες. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχουν έναν σημαντικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία και πρέπει να ασχοληθούν με τον εσωτερικευμένο σεξισμό που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Πρέπει να ασχοληθούν με τα στερεότυπα που έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία μας και να τα αποδοκιμάσουν.
Σε αυτήν την πορεία, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αποδίδουμε την πρέπουσα προσοχή και αναγνώριση στις γυναίκες που έχουν υπάσχει βία. Δεν είναι δίκαιο να ζητάμε από αυτές την ευθύνη για τη βία που υφίστανται. Η πολιτεία πρέπει να εξασφαλίζει την προστασία και την υποστήριξή τους, παρέχοντας απαιτούμενες υποδομές και υπηρεσίες. Τα υφιστάμενα συμβουλευτικά κέντρα γυναικών και τα κέντρα υποδοχής δεν είναι αρκετά και πρέπει να ενισχυθούν. Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υπάρχει διαθέσιμη ιατροδικαστική εξέταση για τα θύματα σεξουαλικής βίας και ότι υπάρχει η απαραίτητη υποστήριξη από τις αστυνομικές και ιατρικές αρχές. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη δευτερογενή θυματοποίηση των γυναικών από τους φορείς ασφάλειας και υγείας.
Η μάχη για την εξάλειψη της έμφυλης βίας είναι μια δύσκολη και μακροχρόνια πρόκληση. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και τις πεποιθήσεις μας, και αυτό απαιτεί προσπάθεια και αφύπνιση. Καθένας από εμάς, ανεξαρτήτως φύλου, έχει υιοθετήσει σε κάποιο βαθμό τα στερεότυπα αυτά. Ως cis άντρες, πρέπει να αναγνωρίσουμε το προνόμιο που έχουμε σε αυτήν την πατριαρχική κοινωνία και να διαδραματίσουμε τον ρόλο μας στην προώθηση της ισότητας και της αλληλεγγύης.
Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας πρέπει επίσης να προσεγγίσουν την έμφυλη βία με ευαισθησία και κατανόηση. Πρέπει να είμαστε σε επαφή με τους εσωτερικούς μας σεξιστικούς προκαταλήψεις και να τις καταπολεμήσουμε. Πρέπει επίσης να είμαστε ενήμεροι για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες μόνο και μόνο λόγω του φύλου τους.
Συνοψίζοντας, η έμφυλη βία είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με συστηματικότητα και συνεργασία. Είναι καθήκον μας να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για τις γυναίκες και να προασπιστούμε τα δικαιώματά τους. Μόνο με αλληλεγγύη και αγώνα μπορούμε να φέρουμε αλλαγή και να εξαλείψουμε την έμφυλη βία από την κοινωνία μας. Ας ελπίσουμε ότι με τη δέουσα προσοχή και δράση, θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε αυτήν την ιδανική κοινωνία, όπου κάθε γυναίκα θα ζει χωρίς φόβο και βία.
Πηγή
