“Πάμε να πλύνουμε τα δοντάκια”, “θα φας το κοτόπουλο σου;”, “πάμε για ύπνο”, “θα φύγουμε από την παιδιή χαρά;”. Η αντίδραση “όχι” από ένα παιδί 2-3 ετών φαίνεται να είναι καθημερινή. Αυτή η φάση αποτελεί φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξής του, καθώς αποκτά ανεξαρτησία και αναπτύσσει την κρίση του. Το “όχι” γίνεται ο τρόπος του να εκφράσει τις επιθυμίες του. Αν έχετε δοκιμάσει να πείσετε το παιδί σας με επιχειρήματα ή να φωνάξετε, τα πράγματα μπορεί να γίνουν χειρότερα. Παρουσιάζουμε 4 πράγματα που μπορείτε να κάνετε όταν αντιμετωπίζετε αυτήν την φάση:
1. Κάνε τη σωστή ερώτηση
Αντί να ρωτήσετε το παιδί σας αν θέλει να κάνει κάτι ή όχι, δώστε του επιλογές. Για παράδειγμα, ρωτήστε το αν θέλει να πάτε τρέχοντας ή χοροπηδώντας μέχρι το κρεβάτι του για να πάτε για ύπνο. Αυτό του δίνει τον έλεγχο να επιλέξει και να νιώθει πιο θετικά.
2. Θέσε όρια και προκαταθέσεις
Χρησιμοποιήστε τον κανόνα των 5 λεπτών για να θέσετε όριο στο παιδί σας. Για παράδειγμα, πείτε του ότι θα αναχωρήσετε από το πάρκο σε πέντε λεπτά και μετά θα καθαρίσετε τα παιχνίδια. Έτσι, γνωρίζει το τι ακριβώς θα συμβεί και πότε. Μπορείτε επίσης να του δώσετε κάτι να περιμένει, όπως το να διαβάσετε το αγαπημένο του βιβλίο μόλις φτάσετε σπίτι.
3. Έχε μαζί σου παιχνίδια
Αν βρίσκεστε έξω και θέλετε να αποσπάσετε την προσοχή του παιδιού σας για λίγο από το ανεπιθύμητο “όχι”, έχετε μαζί σας κάποια αγαπημένα του παιχνιδάκια που θα του κάνουν παρέα και θα τον απασχολήσουν.
4. Αποφεύγετε το “όχι”
Αντί να λέτε συνεχώς στο παιδί σας τι δεν πρέπει να κάνει, πείτε του τι πρέπει να κάνει αντί αυτού. Για παράδειγμα, αντί να πείτε “όχι μη ζωγραφίζεις στον τοίχο”, πείτε “ζωγραφίζουμε στο χαρτί μόνο”. Έτσι, το παιδί θα κατανοήσει πιο εύκολα τι πρέπει να κάνει.