Η αχαριστία είναι ένα συναίσθημα που στην αρχή μπορεί να μην καταλαβαίνουμε πλήρως, αλλά σιγά σιγά γίνεται ολοένα και πιο έντονη. Μας επηρεάζει, μας αποδυναμώνει και μας προκαλεί ψυχολογικό πόλεμο. Η αχαριστία μπορεί να μπει στο μυαλό μας, να μας υποτιμήσει και να μας κατηγορήσει, παίζοντας με τις αδυναμίες μας. Και ανεξάρτητα από το τι κάνουμε, ποτέ δεν φαίνεται να είναι ικανοποιημένη. Κάτι πάντα λείπει.
Μπορεί να λέει ότι δεν έχουμε κάνει αρκετά, μπορεί να υποβαθμίζει τις προσπάθειές μας, αλλά ξεχνάει να αναγνωρίσει τις θυσίες που κάνουμε για εκείνην. Μπορεί να μας απορρίπτει χωρίς να μας ενδιαφέρει η ευτυχία μας. Και εκείνη εκμεταλλεύεται όσους την εξυπηρετούν, χωρίς να νοιάζεται για τις ανάγκες τους. Οι αχάριστοι άνθρωποι ζουν μόνο για τον εαυτό τους, ζητώντας πάντα και μόνο αυτό που τους συμφέρει.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους και προσπαθούν να αποφύγουν τις ευθύνες τους. Μισούν όσους τους κρίνουν και δεν τους επαινούν. Το αποτέλεσμα είναι πως συνήθως βρίσκονται μόνοι τους, χωρίς ανθρώπους που να τους καταλαβαίνουν. Τελικά, βρίσκουν την ικανοποίηση σε φτηνές αγκαλιές και φτηνούς ανθρώπους.
Η αχαριστία τους μπορεί να μας κάνει να αμφισβητούμε τον εαυτό μας και να γίνουμε κάτι που μισούσαμε. Κοιτάζοντας τον καθρέπτη, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε γίνει ξένοι για τον εαυτό μας. Οι αχάριστοι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζουν εύκολα θετικές αλλαγές και δεν είναι ικανοί για αυτοκριτική.
Όμως, η αχαριστία μας δίδαξε ένα πολύ σημαντικό μάθημα στη ζωή μας. Μάθαμε να επιλέγουμε τους σωστούς ανθρώπους γύρω μας. Και αυτό είναι θεμελιώδες για την ευτυχία μας. Οι αχάριστοι άνθρωποι μπορεί να είναι κακοήθεις παρουσίες στη ζωή μας και μας αποσταθεροποιούν.
Για αυτό, όταν συναντήσουμε αχάριστους ανθρώπους, ας τους κοιτάζουμε όχι μόνο στα μάτια, αλλά και στο στόμα τους. Εκεί θα βρούμε πολλές απαντήσεις για την ουσία τους. Και ας θυμόμαστε ότι η ικανότητα να αναγνωρίζουμε τους σωστούς ανθρώπους είναι ο κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή.
Πηγή
