Στην οικογένεια, ο πατέρας και η μητέρα έχουν διαφορετικούς ρόλους. Παρόλο που αυτοί οι ρόλοι μπορεί να διαφέρουν ανάμεσα στις οικογένειες, οι γονείς μοιράζονται κάποιους από αυτούς. Κάποιος είναι πιο τρυφερός, εκφράζει κατανόηση και αγκαλιάζει, ενώ κάποιος άλλος αναλαμβάνει περισσότερο την πειθαρχία και αντιδρά με βάση τη λογική.
Όταν μια μαμά είναι μόνη χωρίς την παρουσία του πατέρα, πρέπει να αναλάβει συνεχώς όλους αυτούς τους ρόλους. Αυτό είναι εξαντλητικό, καθώς δεν είναι κάτι που γίνεται φυσικά. Πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό της και να προσαρμοστεί. Ωστόσο, το παιδί χρειάζεται και τους δύο γονείς του – τόσο τον προσφέροντα αγκαλιάς όσο και τον θέτοντα όρια. Οι μαμάδες που ανατρέφουν μόνες τα παιδιά τους αναρωτιούνται συχνά αν πρέπει να αναλάβουν και το ρόλο του πατέρα. Καθημερινά αντιμετωπίζουν καταστάσεις που τις διχάζουν. Αν και θα αντιδρούσαν διαφορετικά “αν ήμουν ο πατέρας”, προσαρμόζονται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους.
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μπορούν να αναπτυχθούν επιτυχώς ακόμα και όταν μεγαλώνουν με μόνη μια μητέρα. Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη είναι το σημαντικότερο στοιχείο για την ανάπτυξή τους. Επιπλέον, είναι προτιμότερο να έχουν έναν “απών μπαμπά” παρά έναν πατέρα που είναι εκεί αλλά αναπτύσσει αρνητικό πρότυπο ή είναι συναισθηματικά απούσα. Η μητέρα – η μοναδική γονική φιγούρα – μπορεί να γεμίσει αυτό το κενό και να προσφέρει την απαραίτητη αγάπη και σταθερότητα.
Για να διαχειριστεί μια μητέρα αυτήν την κατάσταση, πρέπει να καλλιεργήσει μια δυνατή σχέση με το παιδί της και να δείξει κατανόηση και τρυφερότητα, ενώ ταυτόχρονα να θέτει όρια και να εξηγεί με ειλικρίνεια την απουσία του πατέρα. Πρέπει να είναι ένα πρότυπο δυνατού ανθρώπου και να δείχνει στο παιδί ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να είναι ευτυχισμένο ακόμα και χωρίς τον πατέρα παρόν.
Είναι σημαντικό για τη μητέρα να μην παίρνει μέρος στην αρνητική συναισθηματική ταλάντωση που συχνά συνοδεύει την απουσία του πατέρα. Αντί να εκφράζει θυμό, λύπη και αίσθημα αδικίας, πρέπει να προσπαθήσει να γίνει πρότυπο για το παιδί της. Ας δείξει στο παιδί πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να γίνουμε δυνατοί άνθρωποι. Το παιδί θα μάθει από εκείνη πώς να διαχειρίζεται την απουσία του πατέρα με τον δικό του τρόπο.
Είναι επίσης σημαντικό για το παιδί να συνασπιστεί με άντρες που εμπιστεύεται, προκειμένου να βρει ένα αντρικό πρότυπο. Αυτό μπορεί να είναι ο παππούς, ο θείος, ένας δάσκαλος ή ένας οικογενειακός φίλος. Είναι πιθανό να χρειαστεί το παιδί να ανακαλύψει μερικούς διαφορετικούς τύπους ανδρών για να καταλάβει πώς είναι ο καθένας από αυτούς και να αναπτύξει τα δικά του χαρακτηριστικά.