Παγκόσμια αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά 6,2 χρόνια – Τι επιφέρει η μείωση των θανάτων και οι προκλήσεις της πανδημίας Covid-19″
Το προσδόκιμο ζωής παγκοσμίως έχει αυξηθεί κατά 6,2 χρόνια από το 1990, καθώς έχουν γίνει σημαντικές προόδους στην αντιμετώπιση κύριων αιτίων θανάτου, όπως η διάρροια, οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού, τα εγκεφαλικά επεισόδια και η ισχαιμική καρδιοπάθεια, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “The Lancet”. Παρόλα αυτά, η ανεπαρκής διαχείριση της πανδημίας Covid-19 έχει περιορίσει την πρόοδο σε πολλά μέρη του κόσμου.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η περιοχή που περιλαμβάνει τη νοτιοανατολική Ασία, την ανατολική Ασία και την Ωκεανία είχε τη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής μεταξύ 1990 και 2021, καταγράφοντας αύξηση 8,3 ετών. Αυτό οφείλεται κυρίως στη μείωση της θνησιμότητας από χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, εγκεφαλικά επεισόδια, λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού και καρκίνο. Η ισχυρή διαχείριση της πανδημίας Covid-19 επίσης συνέβαλε στη διατήρηση αυτών των αριθμών.
Επιπλέον, η νότια Ασία είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, με αύξηση 7,8 ετών, πρωτίστως λόγω της απότομης μείωσης των θανάτων από διαρροϊκές ασθένειες. Επίσης, σε περιφερειακό επίπεδο, η ανατολική υποσαχάρια Αφρική είχε τη μεγαλύτερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής, κατά 10,7 έτη. Η μείωση των θανάτων από εντερικές ασθένειες συνέβαλε στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής παγκοσμίως κατά 1,1 χρόνια μεταξύ των ετών 1990 και 2021. Επίσης, οι μειώσεις των θανάτων από λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού πρόσθεσαν 0,9 χρόνια στο παγκόσμιο προσδόκιμο ζωής.
Σημαντική συνεισφορά στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής είναι και η πρόοδος στην πρόληψη θανάτων από άλλες αιτίες, όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια, οι νεογνικές διαταραχές, η ισχαιμική καρδιοπάθεια και ο καρκίνος. Ωστόσο, οι ερευνητές επισημαίνουν περιοχές όπου συγκεντρώνονται ασθένειες που εξακολουθούν να προκαλούν προβλήματα, προσελκύοντας την προσοχή για περαιτέρω παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, το 2021 οι θάνατοι από εντερικές νόσους είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στην υποσαχάρια Αφρική και τη νότια Ασία. Επιπλέον, το 90% των θανάτων από ελονοσία παρουσιάζονται σε μια περιοχή που κατοικείται από λίγο μόνο το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού και εκτείνεται από τη δυτική υποσαχάρια Αφρική έως τη Μοζαμβίκη. Οι ερευνητές εντοπίζουν επίσης άνιση πρόοδο στις ασθένειες όπως η ισχαιμική καρδιοπάθεια, το εγκεφαλικό επεισόδιο και ο καρκίνος. Χώρες με υψηλό εισόδημα έχουν μειώσει τους θανάτους από πολλούς τύπους μη μεταδοτικών ασθενειών, ενώ πολλές χώρες με χαμηλό εισόδημα δυσκολεύονται να επιτύχουν τον ίδιο αριθμό.
Η μελέτη τονίζει επίσης ότι η πανδημία Covid-19 έχει αλλάξει ριζικά τις πέντε κύριες αιτίες θανάτου για πρώτη φορά έπειτα από 30 χρόνια. Η Covid-19 έχει αντικαταστήσει το εγκεφαλικό επεισόδιο ως έναν από τους καθολικά δολοφόνους, γίνοντας τη δεύτερη σε αίτιο θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι περιοχές που επλήγησαν σοβαρότερα από την πανδημία Covid-19 ήταν η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική, καθώς και η υποσαχάρια Αφρική.
Τέλος, η μελέτη αποκαλύπτει αυξανόμενους κινδύνους από μη μεταδοτικές ασθένειες, όπως ο διαβήτης και οι νεφροπάθειες, οι οποίοι αυξάνονται παγκοσμίως. Οι προκλήσεις αυτές απαιτούν συνεχείς προσπάθειες και παρεμβάσεις προκειμένου να επιτευχθεί περαιτέρω βελτίωση του προσδόκιμου ζωής και της υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πηγή
