Η Ίζα Γκέντσκεν (Isa Genzken) είναι μια από τις πιο σημαντικές εικαστικούς της εποχής μας, και τα έργα της βρίσκονται σε έκθεση με τον τίτλο 75/75 στο κτίριο Mies van der Rohe μέχρι τις 27 Νοεμβρίου. Η πολυμορφία του έργου της απλώνεται από τη γλυπτική μέχρι τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, το κολάζ και τη βίντεο τέχνη. Μέσα από αυτά τα μέσα επικοινωνίας, εξερευνά τους τρόπους με τους οποίους τα αισθητικά στύλ απεικονίζουν τις σύγχρονες πολιτικές και κοινωνικές ιδεολογίες. Από την αρχή της καριέρας της, η Γκέντσκεν έχει δημιουργήσει ένα διαφορετικό οπτικό πρίσμα του κόσμου μας, αμφισβητώντας το δεδομένο και προκαλώντας στοχασμό.
Η τέχνη της Γκέντσκεν χαρακτηρίζεται από χαλαρούς συσχετισμούς και αναφορές σε κινήματα όπως ο Κονστρουκτιβισμός και η Μινιμαλιστική Τέχνη. Παρά την ποικιλομορφία των έργων της, υπάρχει μια συνοχή στην παρατήρηση της ποικιλίας και της πολυπλοκότητας των καθημερινών αντικειμένων που γίνονται υλικό για τα γλυπτά της. Με παιχνιδιάρικη διάθεση και ανατρεπτική ματιά, τα έργα της Γκέντσκεν εκπέμπουν μια μοναδική ενέργεια που προκαλεί έκπληξη και στοχασμό. Η κριτική της ματιά πάνω σε κοινωνικά, πολιτικά και ιστορικά θέματα δίνει στο έργο της έναν εμπνευσμένο χαρακτήρα. Η εικαστικός παράγει τις δικές της ιδέες, έννοιες και εικόνες, παραμένοντας πάντα πιστή στον διάλογο με τη σύγχρονη αρχιτεκτονική και την πόλη.
Μία συναρπαστική σειρά έργων της Γκέντσκεν είναι το “Ελλειψοειδή και Υπερβολές” (1976-82). Τα έργα αυτά χαρακτηρίζονται από μία έντονη δριμύτητα και μια τάση για υπέρβαση των ορίων. Τα ελλειψοειδή γλυπτά είναι μακριά, λεπτά ξύλινα έργα που τοποθετούνται στο πάτωμα, ενώ τα υπερβολικά γλυπτά αποτελούνται κυρίως από μια κοίλη γραμμή που ακουμπά το δάπεδο σε δύο σημεία. Με αυτά τα έργα, η Γκέντσκεν παίζει με το μέγεθος, την κλίμακα και τη μνημειακότητα, προκαλώντας αντιδράσεις και εντυπώσεις στον θεατή.
Στη δεκαετία του 1980, η Γκέντσκεν χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το γύψο, φτιάχνοντας μικρά γλυπτά όπου προσέθετε ξύλο, μέταλλο, χαρτί και γυαλί. Αργότερα, πέρασε σε ψηλά, λεπτά γλυπτά που θυμίζουν ψηλά κτίρια. Πρωτοποριακά έργα από μπετόν δημιούργησε τη δεκαετία του 1990, προκαλώντας αντιθέσεις μεταξύ της σκληρότητας του υλικού και της ευθραυστότητας των επιμέρους στοιχείων. Με τη σειρά των “Παραθύρων”, η Γκέντσκεν αλλάζει τις έννοιες του εσωτερικού και του εξωτερικού, της ιδιωτικής και δημόσιας σφαίρας.
Το 2003, η Γκέντσκεν παρουσίασε τη σειρά “Εmpire-Vampire, Who kills death”, συνδυάζοντας για πρώτη φορά εικονογραφία και κινηματογραφικό χρόνο στα γλυπτά της. Τα έργα αυτά παρουσιάζουν ένα θέαμα δραματικών ιστοριών με κύριους πρωταγωνιστές μικρά παιχνίδια και ήρωες δράσης, προσδίδοντας μια αίσθηση θεατρικότητας στην καθημερινότητα. Τα έργα μας υπενθυμίζουν την αστάθεια και την περιπέτεια που χαρακτηρίζουν τη ζωή μας.
Μια άλλη σημαντική σειρά της Γκέντσκεν είναι οι “Ηθοποιοί” (από το 2003). Χρησιμοποιώντας κούκλες βιτρίνας που παράγονται μαζικά, η καλλιτέχνιδα προκαλεί μια αίσθηση αποξένωσης και αμφισημίας. Οι κούκλες με τις ανθρωπομορφικές τους φιγούρες και την ενοποιημένη εμφάνισή τους αναδεικνύουν μια “αντι-κοινωνική” φύση που προκαλεί στον θεατή ένα ανησυχητικό προαίσθημα.
Η Ίζα Γκέντσκεν γεννήθηκε το 1948 στην Γερμανία και έχει κυριαρχήσει στην εικαστική σκηνή. Με σπουδές σε εικαστικές τέχνες και ιστορία τέχνης, η Γκέντσκεν έχει εκθέσει τα έργα της σε μεγάλα μουσεία παγκοσμίως και έχει συμμετάσχει σε σημαντικές εναλλακτικές εκθέσεις. Η παρουσία της στις εκθέσεις αυτές αποτελεί μια αναγνώριση του έργου της και της σημασίας της στο χώρο της εικαστικής τέχνης.
Η έκθεση της Γκέντσκεν περιλαμβάνει πολλά άλλα έργα, όπως τρισδιάστατες συναρμογές και μικρές εγκαταστάσεις. Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία να εξερευνήσουμε την εμπνευσμένη τέχνη της Γκέντσκεν και να ανακαλύψουμε τον υπερβατικό κόσμο που δημιουργεί.
Εικόνες: smb.museum/presse
Πηγή
