Η διπολική διαταραχή, γνωστή παλαιότερα ως μανιοκατάθλιψη, είναι μια ψυχική ασθένεια που επηρεάζει τη διάθεση, τα επίπεδα δραστηριότητας, τη συγκέντρωση και τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περισσότεροι από 40 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από αυτήν τη διαταραχή. Συνήθως, η διπολική διαταραχή εμφανίζεται κατά την εφηβεία, ενώ το 76% των ασθενών εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα πριν από την ηλικία των 21 ετών. Επιπλέον, οι περισσότεροι πασχόντες έχουν πολλαπλά επεισόδια κατά τη διάρκεια της ζωής τους, με κάποιους να εμφανίζουν επισόδεια κάθε χρόνο.
Ο Μάρτιος και ειδικότερα η 30ή Μαρτίου έχει ανακηρυχτεί ως Παγκόσμια Ημέρα Διπολικής Διαταραχής, με στόχο να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει την κοινότητα για αυτήν τη νόσο και τα συμπτώματά της, ενώ παράλληλα συμβάλλει στον αγώνα ενάντια στο κοινωνικό στίγμα που βαραίνει τους ασθενείς και τους οικείους τους. Είναι συμβολικό το γεγονός ότι αυτή η ημέρα καταγράφηκε για να τιμηθεί ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ Βαν Γκογκ, ο οποίος πάσχει από διπολική διαταραχή κατά την μεταθανάτια περίοδο.
Αν και η ακριβής αιτία της διπολικής διαταραχής παραμένει άγνωστη, πολλοί παράγοντες μπορούν να πυροδοτήσουν ένα επεισόδιο. Αυτοί περιλαμβάνουν ακραίο στρες, σημαντικά προβλήματα, γεγονότα που προκαλούν μεγάλες αλλαγές, αλλά και γενετικούς και χημικούς παράγοντες.
Η διπολική διαταραχή χωρίζεται σε τρεις τύπους, κάθε ένας εκ των οποίων προκαλεί αλλαγές στη διάθεση, την ενέργεια και τα επίπεδα δραστηριότητας. Οι διακυμάνσεις στη διάθεση περιλαμβάνουν περίοδους ενθουσιασμού, υπερδραστηριότητας και ευερεθιστή συμπεριφοράς (μανιακά επεισόδια), καθώς και περιόδους έντονης θλίψης, απελπισίας και αδιαφορίας (καταθλιπτικά επεισόδια). Υπάρχουν επίσης και οι υπομανιακές περίοδοι, όπου ο ασθενής περνάει μια περίοδο αυξημένης λειτουργικότητας χωρίς να φτάνει τα επίπεδα έντασης και σοβαρότητας της μανίας.
Ωστόσο, υπάρχει επίσης η κυκλοθυμική διαταραχή, μια ηπιότερη μορφή της διπολικής διαταραχής, όπου τα άτομα βιώνουν πολλαπλές εναλλαγές της διάθεσης με λιγότερο έντονα συμπτώματα. Συγκεκριμένα, τα συμπτώματα περιλαμβάνουν επεισόδια υπομανίας και κατάθλιψης που διαρκούν για τουλάχιστον δύο χρόνια.
Η θεραπεία της διπολικής διαταραχής είναι απαραίτητη για τη βελτίωση των συμπτωμάτων. Η φαρμακευτική αγωγή αποτελεί τον βασικό πυλώνα της θεραπείας, αλλά η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει επίσης τους ασθενείς να κατανοήσουν την ασθένειά τους και να αποδεχτούν τη φαρμακευτική αγωγή. Για τη διπολική διαταραχή, συνήθως χρησιμοποιούνται φάρμακα που χαρακτηρίζονται ως “σταθεροποιητές διάθεσης” και αντιψυχωσικά, ανάλογα με την περίπτωση. Σε κάθε περίπτωση, η εξατομίκευση της θεραπείας είναι ζωτικής σημασίας, με τους ασθενείς να πρέπει να δοκιμάσουν διάφορα φάρμακα και συνδυασμούς για να βρουν αυτό που τους καλύπτει καλύτερα. Συνολικά, η καλύτερη αποτελεσματικότητα επιτυγχάνεται με τον συνδυασμό φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας.
Επειδή η διπολική διαταραχή είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις στην καθημερινή ζωή ενός ατόμου και να δημιουργήσει δυσκολίες στην οικογένεια, οι συγγενείς χρειάζεται να συνεργαστούν με έμπειρους επαγγελματίες στον τομέα της ψυχικής υγείας. Αυτό ενισχύει τόσο την υποστήριξή τους όσο και την εκμάθηση στρατηγικών αντιμετώπισης κατά τις περιόδους κρίσης, ενώ τους επιτρέπει να έχουν ενεργό συμμετοχή στη θεραπεία.
Πηγή
