Ήταν το 1987 όταν ο Τζωρτζ Χάρισον, ο θρυλικός κιθαρίστας των Beatles, είχε ολοκληρώσει την ηχογράφηση του δίσκου του ‘Cloud Nine’. Μετά την ολοκλήρωση, η δισκογραφική εταιρία του ζήτησε ένα επιπλέον κομμάτι για την ευρωπαϊκή έκδοση του δίσκου.
Σε μια συνάντηση με τον φίλο του Τζεφ Λιν και τον Ρόι Όρμπισον, ο Χάρισον ανέφερε το πρόβλημά του και ο Λιν ανέλαβε να βρει ένα κατάλληλο στούντιο για την ηχογράφηση. Έτυχε να θυμηθεί ότι ο Μπομπ Ντίλαν είχε ένα στο σπίτι του, στο Μαλιμπού του Λος Άντζελες. Ήταν η αρχή της περιπέτειας για τους Travelling Wilburys.
Ενθουσιασμένοι από την προοπτική της συνεργασίας, οι πέντε μουσικοί πήγαν για ηχογράφηση στο στούντιο του Ντίλαν. Εκεί, ο Τζωρτζ Χάρισον, ο Ρόι Όρμπισον, ο Τζεφ Λιν, ο Μπομπ Ντίλαν και ο Τομ Πέτι ξεκίνησαν την πρώτη τους ηχογράφηση με το κομμάτι ‘Handle with Care’. Καταλάβανε γρήγορα ότι είχαν δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό και αποφάσισαν να συνεχίσουν αυτό το μουσικό ταξίδι.
Οι Travelling Wilburys ανακοινώθηκαν στο ραδιόφωνο από τον Τζωρτζ Χάρισον και ήταν ένα υπερσυγκρότημα με αξεπέραστο ταλέντο. Το όνομα τους προήλθε από μια ατάκα του Τζεφ Λιν και το ‘Wilburys’ συμπληρώθηκε από το ‘Travelling’. Κάθε μέλος είχε καλλιτεχνικό προσωνύμιο, σαν να ήταν αδέλφια της οικογένειας Wilbury.
Ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος, το ‘Travelling Wilburys vol.1’, κυκλοφόρησε το 1988 και ηχογραφήθηκε σε μόλις 10 μέρες. Οι μουσικοί γράφανε τις κιθάρες μαζί και το βράδυ ηχογραφούσαν τα φωνητικά. Κατάφεραν να αποτυπώσουν στον δίσκο την ενέργεια και το πάθος που μοιράστηκαν κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης.
Μετά την επιτυχία του πρώτου δίσκου, οι Travelling Wilburys επανενώθηκαν το 1990 για τον δεύτερο τους δίσκο, αφιερωμένο στη μνήμη του Ρόι Όρμπισον. Ωστόσο, οι προσωπικές υποχρεώσεις και διαφορετικές προτεραιότητες έφεραν το τέλος στην πορεία τους. Ο Μπομπ Ντίλαν προτίμησε να επικεντρωθεί στη δική του καριέρα, ενώ ο Τζωρτζ Χάρισον απέρριπτε τις προώθησεις από δισκογραφικές εταιρίες και προτιμούσε να παραμείνει απλά ένας φίλος που τζαμάρει μαζί τους.
Παρόλα αυτά, οι Travelling Wilburys άφησαν πίσω τους μια μεγάλη κληρονομιά στη μουσική βιομηχανία. Ο θανάτος του Ρόι Όρμπισον αλλάξε τη δυναμική του σχήματος, αλλά η μουσική τους εξακολουθεί να ζει και να εμπνέει γενιές μουσικών και ακροατών. Οι Travelling Wilburys αποδείχθηκαν ότι η φιλία μπορεί να μετατραπεί σε μουσική και να δημιουργήσει κάτι παραπάνω από απλά τραγούδια. Αυτό είναι το πνεύμα που συνοδεύει τους Travelling Wilburys και τονίζει τη μοναδικότητα τους στο μουσικό τοπίο.
Πηγή
