Από τη στιγμή που ο γιος μου έγινε 5 ετών, το “μαμά, μαμά” – αυτή η επιμόνα, το “σε χρειάζομαι τώρα, μαμά” – έγινε συνεχές. “Μαμά τώρα”, ήταν η φράση που άκουγα περισσότερο στο σπίτι. Τώρα είναι 8 ετών και οι αντίστοιχες φράσεις έχουν μειωθεί, αλλά δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς. Αρχικά, θεωρούσα ότι αυτό ήταν απλώς μια φάση της ηλικίας του. Μετά, λόγω του συναισθήματος της ενοχλίας που νιώθηκε λόγω του ότι απουσίαζα από το σπίτι για πολλές ώρες, πίστευα ότι το παιδί απλώς ήθελε την προσοχή μου και χρόνο μαζί του. Σήμερα, πιστεύω ότι απλώς του έμαθα να απαιτεί τα πάντα αμέσως, δηλαδή “τώρα”. Είναι σαν να έχουμε διαμορφώσει το σπίτι μας έτσι ώστε να συμβαδίζει με τον γρήγορο ρυθμό ζωής που ζούμε όλοι. Με την τηλεόραση και τα κοινωνικά μέσα. Όλα αλλάζουν γρήγορα και όλα γίνονται αμέσως. Θέλεις φαγητό; Θα το έχεις αμέσως επιλέγοντας ό,τι θέλεις από την εφαρμογή. Θέλεις να δεις μια ταινία; Απλά τη βρίσκεις στην πλατφόρμα και την παίζεις. Θέλεις να μιλήσεις με ένα φίλο; Απλά τον καλείς μέσω μιας εφαρμογής. Τα παιδιά έχουν μάθει ότι όλα είναι εύκολα, οπότε γιατί όχι και από τους γονείς τους; Τα παιδιά είναι παρορμητικά και τείνουν να είναι εγωκεντρικά. Δεν σκέφτονται καν ότι μπορεί να καθυστερήσουν επειδή πρέπει να δείξεις την ζωγραφιά τους “τώρα”. Δεν τους νοιάζει αν πρέπει να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού. Δεν έχουν μάθει να περιμένουν και νιώθουν άβολα. Ως γονείς, είναι δικό μας καθήκον να τους μάθουμε να έχουν υπομονή. Να νιώθουν άνετα και να ξέρουν πώς να διαχειρίζονται την αναμονή. Να μην αμφιβάλλουν για την αγάπη μας επειδή δεν τρέξαμε να δούμε τη ζωγραφιά τους “τώρα”. Όταν οι γονείς κανονίζουν όλα “τώρα”, τα παιδιά μαθαίνουν:
– Να αισθάνονται ότι το αξίζουν
– Να βιάζονται συνεχώς
Εν τω μεταξύ, οι γονείς καταλήγουν:
– Να φωνάζουν και να εκνευρίζονται
– Να αισθάνονται εξαντλημένοι σωματικά και ψυχικά
Για αυτό, πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να διαχειρίζονται την αναμονή. Συχνά, μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκπληρώσουμε τα αιτήματά τους “τώρα”, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το κάνουμε. “Θα σου φέρω αυτό που ζητάς όταν τελειώσω το φαγητό μου”, μπορείς να πεις. Αν γκρινιάξει, μπορείς να δείξεις κατανόηση: “Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να περιμένεις. Αλλά ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις”. Και όταν πραγματικά τα καταφέρουν, πες τους “μπράβο που περίμενες, είμαι υπερήφανος/η”. Είναι επίσης καλό να δίνεις χρόνο στα παιδιά να είναι μόνα τους μέσα στην ημέρα. Μπορούν να παίξουν μόνα τους και να απολαύσουν ησυχία. Όπως είχαμε εμείς την “ώρα κοινής ησυχίας” όταν ήμασταν μικροί. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να μάθουν να περιμένουν, να έχουν υπομονή, να ανακαλύπτουν δημιουργικούς τρόπους να περνούν τον χρόνο τους, να νιώθουν βαρεμένα και να ξεκουράζονται! Επιπλέον, μην αγοράζετε ό,τι θέλουν, ακόμα κι αν μπορείτε! Πείτε τους ότι θα τα βάλετε στη λίστα και θα τα αγοράσετε μελλοντικά, για παράδειγμα, την περίοδο του Πάσχα ή το καλοκαίρι.
Διαβάστε επίσης:
– Πώς μπορείτε να μάθετε στο παιδί σας να έχει υπομονή;
– 5 έξυπνοι τρόποι για να αντιμετωπίσετε την υπερβολική ανυπομονησία των παιδιών σας.
Πηγή
