Ο ελεύθερος χρόνος είναι πολύτιμος για την αίσθηση ευεξίας ενός ανθρώπου, αλλά μια νέα έρευνα δείχνει ότι ο υπερβολικός πολύς ελεύθερος χρόνος μπορεί να είναι εξίσου κακός με τον λίγο. Οι επιστήμονες από τα πανεπιστήμια της Πενσιλβάνια και της Καλιφόρνια-Λος ‘Αντζελες διεξήγαγαν έρευνα πάνω σε πάνω από 21.000 άτομα και ανακάλυψαν ότι η ευχαρίστηση που προκαλεί ο ελεύθερος χρόνος σταθεροποιείται μετά από ένα σημείο και μετά αρχίζει να μειώνεται.
Ακόμη και οι συνταξιούχοι, που έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, δηλώνουν λιγότερη ευχαρίστηση όταν αυτός ο χρόνος δεν αξιοποιείται σε παραγωγικές δραστηριότητες. Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα αναφέρει ότι μόνο όταν ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος αφιερώνεται σε παραγωγική δραστηριότητα, όπως η σωματική άσκηση ή τα χόμπι, μπορεί να αυξήσει την ψυχική ευεξία των ανθρώπων. Με άλλα λόγια, ο ελεύθερος χρόνος που δεν αξιοποιείται σε κάτι παραγωγικό μπορεί να βιωθεί ακόμη και ως κάτι κακό.
Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες ρώτησαν τους συμμετέχοντες να αναφέρουν τι έκαναν κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ημέρας και παράλληλα να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με την ψυχολογική τους κατάσταση. Η έκπληξη ήρθε όταν διαπιστώθηκε ότι αρχικά, όσο αυξανόταν ο ελεύθερος χρόνος, οι άνθρωποι ένιωθαν καλύτερα. Ωστόσο, αυτή η ευχαρίστηση σταθεροποιούνταν μετά από περίπου δύο ώρες και άρχιζε να μειώνεται μετά από πέντε ώρες ελεύθερου χρόνου. Αυτό που προέκυψε ήταν ότι οι άνθρωποι χρειάζονται ένα μέτριο επίπεδο ελεύθερου χρόνου για να αισθανθούν ευτυχισμένοι.
Ακόμη μια φάση της έρευνας περιελάμβανε πειράματα πάνω από 6.000 ανθρώπων, που κάλεσαν να φανταστούν ότι έχουν είτε λίγο ελεύθερο χρόνο είτε πολύ. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι είτε ο χρόνος ελευθερίας ήταν πολύς ή λίγος, οι συμμετέχοντες ανέφεραν χαμηλότερη ευχαρίστηση σε σύγκριση με αυτούς που είχαν ένα μέτριο επίπεδο ελεύθερου χρόνου. Ωστόσο, όταν οι ίδιοι άνθρωποι φαντάστηκαν ότι ασκούν κάποια παραγωγική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους, τότε ανέφεραν την ίδια ευχαρίστηση με αυτούς που είχαν μέτριο ελεύθερο χρόνο.
Τα ευρήματα αυτής της έρευνας επισημαίνουν ότι η έλλειψη ελεύθερου χρόνου μπορεί να προκαλέσει στρες και να μειώσει την υποκειμενική ευημερία, αλλά ταυτόχρονα δείχνουν ότι ο πολύς ελεύθερος χρόνος δεν οδηγεί πάντα στην ευτυχία. Η επικεφαλής της έρευνας, καθηγήτρια Μαρίσα Σαρίφ, προτείνει ότι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν έναν μεσαίο χρόνο ελευθερίας και όταν βρίσκονται με πολύ ελεύθερο χρόνο, να τον αξιοποιούν σε παραγωγικές δραστηριότητες. Έτσι, θα μπορούν να νιώθουν ευχαριστημένοι και ικανοποιημένοι με τον ελεύθερο χρόνο τους.
Πηγή
