ΝέοΜε ποιον τρόπο αφήνετε πίσω σας τον σκύλο σας; Τον πετάτε έξω από το αυτοκίνητο και φεύγετε; Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει όλο και πιο συχνά τους τελευταίους μήνες. Τα νεοαπορριμμένα, όπως θα τα αποκαλέσω, είναι εντελώς αποκηρυγμένα. Βρίσκονται σε πανικό, με τα λουριά ακόμα περιτυλιγμένα γύρω από το λαιμό τους, γεμάτα παρατημένα από τους ιδιοκτήτες τους. Σε προηγούμενο άρθρο μας έλεγαν ότι έχουμε την τάση να θεωρούμε τα αδέσποτα ζώα κάτι φυσιολογικό, γιατί μεγαλώσαμε βλέποντας τις δυστυχισμένες γάτες και σκύλους να ψάχνουν στα σκουπίδια. Αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Τα ζώα συντροφιάς χρειάζονται τον άνθρωπο τους: ένα σπίτι, φαγητό, νερό, φροντίδα, αγάπη και ιατρική περίθαλψη. Τα αδέσποτα ζώα ζουν μια ζωή γεμάτη δυσκολίες. Πώς όμως δημιουργούνται αυτά τα αδέσποτα; Πρώτον, από την ανευθυνότητα αυτών που δεν τα στειρώνουν. Αν ένα ζώο δεν είναι στειρωμένο, στο 99% των περιπτώσεων θα κάνει απογόνους. Οι κάτοχοι τους δίνουν τα κουτάβια σε άλλους ανεύθυνους, τα οποία θα κάνουν κι άλλους απογόνους, που με τη σειρά τους θα μοιραστούν τα κουτάβια τους και ούτω καθεξής. Σε αυτή την αλυσίδα, υπάρχουν οι κουτάβια που δεν θα δοθούν καν σε νέους ιδιοκτήτες, αλλά θα εγκαταλειφθούν σε κάδους, σε σακούλες σκουπιδιών, σε ποτάμια, ρεματιές, χωματερές και οπουδήποτε φανταστείτε. Δεύτερον, υπάρχουν και τα ήδη υπάρχοντα αδέσποτα ζώα. Επειδή οι δήμοι, αδιαφορώντας για τον νόμο, δεν τα στειρώνουν, αυτά γεννούν και γίνονται αδέσποτα, ενώ πολλά γίνονται φοβικά και δεν μπορούν να πιαστούν ποτέ. Για να καταλάβουμε την κλίμακα, μια αδέσποτη σκυλίτσα μπορεί να γεννήσει περισσότερο από 10 φορές, δημιουργώντας μέχρι και 78-80 αδέσποτα κουτάβια. Λυπητεροί αριθμοί, αλλά οι σκύλοι γεννούν μέχρι να πεθάνουν! Σε αυτά προστίθενται και οι απόπειρες εγκατάλειψης. Για ποιον λόγο όμως το φαινόμενο, αντί να υποχωρεί όπως αναμενόταν με τον νόμο του 2021, επιδεινώνεται; Την τελευταία περίοδο, κρατώ αναρτήσεις από φιλοζωικές οργανώσεις και εθελοντικές σελίδες με φρεσκοαπορριμμένα σκυλιά. Οι περισσότεροι από εμάς δεν το παρατηρούμε, αν δούμε ένα τέτοιο σκυλί. Οι εθελοντές όμως γνωρίζουν τα αδέσποτα στην περιοχή τους και μπορούν να τα αναγνωρίσουν. Ξέρουν επίσης να διαβάζουν τη συμπεριφορά ενός ζώου. Στις φωτογραφίες που ανεβάζουν, μπορεί κανείς να διακρίνει την αγωνία στα μάτια τους – το βλέμμα των σκύλων είναι σαν αυτό των ανθρώπων: αισθάνονται την εγκατάλειψη με τραγικό τρόπο. Πώς αισθάνονται όταν εγκαταλείπονται; Επικοινώνησα με την Αντριάνα Τσάγκα, μέλος του Φιλοζωικού Σωματείου Λάρισας Animal.A.L., που έχει ασχοληθεί ακαδημαϊκά με το θέμα «Ζώα: Ηθική, Δίκαιο και Ευζωία», για να μας εξηγήσει. Έχει φροντίσει αμέτρητα ζώα από τους δρόμους. Όταν ένα ζώο εγκαταλείπεται… στην αρχή είναι σε πανικό. Τρέχει από δω κι από κει, προσπαθώντας να καταλάβει τι συμβαίνει. Από τη μία βρίσκεται ξαφνικά σε ένα άγνωστο περιβάλλον και από την άλλη δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Είναι πολύ εύκολο να τραυματιστούν. Ο πανικός αργότερα εξελίσσεται σε θλίψη ή ακόμα και κατάθλιψη, και γι’ αυτό τα βλέπουμε να κοιμούνται στο ίδιο μέρος, να αρνούνται να σηκωθούν ή να φάνε. Όταν κάποιος μαζεύει ένα τέτοιο ζώο από την εγκατάλειψη, συνήθως κοιμάται για πολλές ώρες, ακόμα και για δύο ημέρες συνεχόμενα, λόγω του πολύ χρόνου που παραμένει ξάγρυπνο από την αγωνία. Με τον καιρό, ανάλογα με την φροντίδα και την αγάπη που λαμβάνει, η θλίψη του υποχωρεί. Το καλό με τους σκύλους είναι ότι, επειδή είναι ζώα της ρουτίνας, προσαρμόζονται εύκολα σε μια νέα κατάσταση και έτσι μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή. Ζουν το παρόν, μετακουμπώνοντας το παρελθόν και αυτό τους βοηθά να επιβιώσουν, είτε με έναν νέο ιδιοκτήτη, αν έχουν την τύχη, είτε σε ένα καταφύγιο. Η ζωή στον δρόμο, φυσικά, είναι δύσκολη να συνηθίσουν, αφού είναι πολύ αγρία. Μεγάλος αριθμός σκύλων πεθαίνει από αυτοκίνητα, ενώ αυτά που επιβιώνουν πρέπει να μάθουν πώς να βρουν τροφή, πώς να προστατευτούν από κίνδυνους, κακές καιρικές συνθήκες και από άλλους σκύλους. Επιπλέον, ένας σκύλος που ζυγίζει 15, 20, 25, 30 ή 50 κιλά χρειάζεται μια σημαντική ποσότητα τροφής και δύσκολα θα την βρει στον δρόμο
Κάποια καθοδηγούνται από το σημείο όπου τα εγκατέλειψαν και περιμένουν, όπως τα τσοπανόσκυλα, ενώ άλλα, όπως τα κυνηγόσκυλα, γυρνούν χωρίς στόχο. Τα μικρών διαστάσεων σκυλιά – ανάλογα με τη φύση τους – μπορεί να είναι πιο ευάλωτα σε ατυχήματα, αλλά συνήθως αποφεύγουν τις συμπλοκές με άλλους σκύλους. Παρόλ’ αυτά, είναι δύσκολο να επιβιώσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης, τα μικρόσωμα σκυλιά, αν και όχι πάντα, είναι πιο επιρρεπή σε προβλήματα υγείας (για παράδειγμα, τα κοκόνια έχουν γερά νεύρα). Σε ό,τι αφορά τα κουτάβια, είναι σαν τα παιδιά, δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν και να επιβιώσουν..
Για ποιον λόγο, όμως, αυξήθηκε ο αριθμός των εγκαταλειπτικών; Ρώτησα την Αντριάνα αν, πράγματι, το φαινόμενο επιδεινώνεται τελευταία. “Το βλέπουμε σχεδόν καθημερινά! Αυτό που συμβαίνει στους δρόμους τον τελευταίο ενάμιση μήνα είναι πρωτόγνωρο. Επειδή παρακολουθούμε εθελοντικά όλες τις περιοχές της χώρας μέσω φιλοζωικών οργανώσεων, βλέπουμε συνεχώς πολλές αναρτήσεις για εγκαταλελειμμένα ζώα. Δεν πρόκειται μόνο για τσοπανόσκυλα, αλλά βλέπουμε ζώα μικρόσωμα, μεσαίου μεγέθους, αναγνωρίσιμες ράτσες. Όλα αυτά τα ζώα βρίσκονται σε πανικό και έχουν σημάδια από το λουρί. Για παράδειγμα, πριν από λίγες μέρες βρήκαμε ένα κουτάβι κυνηγόσκυλο. Δεν θυμάμαι να είχα βρεί κάτι παρόμοιο ποτέ.” Της ζήτησα να μου στείλει φωτογραφίες. Το συναίσθημα είναι δυνατό. Το έχουμε ξαναπεί. Οι αιτίες της κακομεταχείρισης των ζώων οφείλονται σ’ έναν πολύ καλό νόμο που, ενώ έχει θεσπιστεί, δεν έχει ποτέ εφαρμοστεί. Δεν είναι σπάνιο στην Ελλάδα να μην εφαρμόζονται οι νόμοι. Ωστόσο, αυτός ο συγκεκριμένος νόμος, που έκανε πολλούς στον φιλοζωικό κόσμο να τρέφουν ελπίδες, αντιμετωπίζει μια τραγική κατάσταση όπου εκατομμύρια ζώα (υπάρχουν πάνω από 3 εκατομμύρια αδέσποτα σκυλιά στην Ελλάδα) βασανίζονται. Και ενώ ο νόμος του 2021 “επιτέλους” υποσχόταν βελτίωση, η κατάσταση επιδεινώνεται, με ευθύνη αυτών που έχουν την ευθύνη της εφαρμογής του. Η Αντριάνα έχει μελετήσει και γνωρίζει τον νόμο πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι περισσότεροι. Η απάντηση για το γιατί υπάρχουν τόσο πολλές εγκαταταλείψεις σχετίζεται με τη δημιουργία του Εθνικού Μητρώου Ζώων, με το οποίο δημιουργήθηκε μια κεντρική βάση δεδομένων για την καταγραφή και ταυτοποίηση των ζώων συντροφιάς, ένα εργαλείο που είναι πολύ χρήσιμο για τον περιορισμό της εγκατάλειψης και της ανεξέλεγκτης αναπαραγωγής. Αυτό το μητρώο τέθηκε σε εφαρμογή – μετά από 2,5 χρόνια απραξίας – στις 18 Δεκεμβρίου 2023. Τι ακριβώς συνέβη; Γιατί η εφαρμογή του νόμου φαίνεται να έχει αντίθετα αποτελέσματα; Θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το επόμενο Σάββατο για να το μάθουμε
Υ.Γ. Αν θεωρείτε ότι είναι σημαντικό, κοινοποιήστε το. Τα ζώα δεν έχουν άλλη φωνή εκτός από τη δική μας.
Πηγή
Share:
