4 Μαΐου 2024

    Πώς η ένταση της εφηβείας επιδρά στην ενηλικότητα: Η επίδραση του άγχους στη ζωή των ενηλίκων

    Η εφηβεία είναι μια περίοδος που φέρνει αρκετές φυσιολογικές και συμπεριφορικές αλλαγές και επηρεάζει τον εγκέφαλο σε πολλά επίπεδα. Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο ανακάλυψε ότι η ένταση και το άγχος που βιώνουν οι έφηβοι μπορούν να οδηγήσουν σε γενετικές αλλαγές στον εγκέφαλο, με συνέπειες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά και την ψυχολογία τους στην ενήλικη ηλικία.

    Η στρεσογόνος εποχή της εφηβείας μπορεί να επηρεάσει την κυτταρική αναπνοή, ιδίως στα γονίδια που σχετίζονται με τη βιοενέργεια. Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι αυτές οι γενετικές αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν τις συνδέσεις των εγκεφαλικών κυττάρων και να οδηγήσουν σε συμπεριφορικά και ψυχιατρικά ζητήματα κατά την ενήλικη ζωή.

    Οι ερευνητές τονίζουν τη σημασία της εφηβείας ως κρίσιμης περιόδου για την ανάπτυξη του εγκεφάλου, η οποία επηρεάζεται σημαντικά από τις κοινωνικές εμπειρίες. Η προκαταβολή σε αρνητικούς κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το τραύμα και η κακοποίηση, μπορεί να ενταθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επηρεάζοντας την αντοχή στο στρες και την ευαισθησία.

    Η μελέτη εστίασε ειδικά στον προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι ευαίσθητη στο στρες κατά την εφηβική περίοδο και απαραίτητη για τον έλεγχο των συναισθημάτων και της γνωστικής λειτουργίας στην ενήλικη ζωή. Η έρευνα δείχνει ότι σε τρωκτικά που είχαν υποστεί στρες κατά την εφηβεία, παρατηρήθηκε μειωμένη έκφραση γονιδίων που συσχετίζονται με τη μιτοχονδριακή αναπνοή. Τα μιτοχόνδρια, ουσιαστικά τα “κινητήρια μονάδια” που υπάρχουν στα κύτταρα, είναι ζωτικής σημασίας για την παραγωγή ενέργειας και τη ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης της αντίδρασης στο στρες.

    Οι ερευνητές σκοπεύουν να εξετάσουν στο μέλλον κατά πόσον αυτά τα συμπεριφορικά μοτίβα μπορούν να προβλέψουν τις αντιδράσεις στο στρες και την πιθανή ανάπτυξη ψυχιατρικών διαταραχών. Οι γενετικές μεταβολές παίζουν ένα καθοριστικό ρόλο σε αυτό το πλαίσιο και θα πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω για να κατανοήσουμε καλύτερα τη σύνδεση μεταξύ άγχους, γονιδίων και πιθανών παρεμβάσεων.
    Πηγή

    Share:

    Σχετικά Άρθρα