Ο “επαναστάτης της ελληνικής ροκ” ήταν ένας αναρμόδιος μουσικός, απρόβλεπτος μέχρι τέλους και γεμάτος πάθος για την ελληνική ροκ μουσική. Ήταν κάτι σχεδόν παράλληλο με την εποχή του.
Η αγάπη ήταν ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του και μια πηγή έμπνευσης. Μια από τις γυναίκες που άφησαν εποχή στην ψυχή του Παύλου Σιδηρόπουλου ήταν η ποιήτρια Γιόλα (από το Γιολάντα) Αναγνωστοπούλου. Γνωρίστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970, και η σχέση τους καταγράφηκε στα τραγούδια του καλλιτέχνη. Όταν ο Σιδηρόπουλος χώρισε με την Κάθυ, για την οποία είχε κυκλοφορήσει το ομώνυμο τραγούδι “Στην Κ”, η συμμαθήτρια της στο Κολλέγιο Αθηνών, Γιόλα, αποφάσισε να του αποκαλύψει την αγάπη της.
Λέγεται ότι πήγε να τον δει σε μία εμφάνισή του στο Κύτταρο. Φεύγοντας, άφησε ένα σημείωμα στον πορτιέρη του μαγαζιού και εκείνος το παρέδωσε στον μουσικό. Προς έκπληξη της 22χρονης Γιόλας, ο Σιδηρόπουλος της τηλεφώνησε και λίγο καιρό αργότερα ήταν ζευγάρι. Η σχέση τους ήταν δύσκολη από την αρχή. Η νεαρή ποιήτρια ήταν ευαίσθητη και ορισμένες φορές αυτοκαταστροφική, ενώ ο Σιδηρόπουλος δήλωσε από την αρχή ότι, ως “αμοράλ”, δεν μπορούσε να εγγυηθεί αιώνια πίστη και αφοσίωση στη Γιόλα.
Όταν η Γιόλα ανακοίνωσε ότι θα φύγει για σπουδές στο Παρίσι, ο Σιδηρόπουλος έχασε τον έλεγχο. Συνειδητοποίησε πόσο πολύ την αγαπούσε και προσπάθησε να την πείσει να μείνει στην Ελλάδα. Ωστόσο, ήταν μάταιο.
Ο “πρίγκιπας της ελληνικής ροκ” έγραψε το ίδιο βράδυ το διάσημο τραγούδι “Αυτό που μου έλεγες”. Είχε κρύψει τους στίχους σε ένα συρτάρι και μετά από χρόνια ακολούθησε η μουσική και η ηχογράφηση.
Οι στίχοι περιγράφουν λεπτομερώς την ψυχολογική του κατάσταση, τη νύχτα του αποχαιρετισμού.
Αυτό που μου έλεγες χτες το βράδυ ξαφνικά
Απλώς κουράστηκα, δε φταίω γι’ όλα αυτά
Θεέ μου, δε θέλει, το βλέπω καθαρά
Κι όλα γίνανε, θεέ μου, τόσο ξαφνικά
Σηκώθηκα μονάχος το πρωί
Χωρίς καφέ, χωρίς τσιγάρο και ψυχή
Θεέ μου, το ξέρω, τώρα είμαι μοναχός
Κι όμως, θα γυρίσει πάλι, δε μπορεί να κάνει αλλιώς
Το ξέρω, είναι λίγο δύσκολο, αλλά εγώ
Στο λέω, μπορούσα να περιμένω, και μπορώ
Βλέπεις, οι δυο μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ
Τώρα πες μου, ποιον, πες μου, ποιον θα ‘χεις να τα λες;
Γιόλα, Παύλος και η ηρωίνη
Η σχέση τους κράτησε από το 1977 μέχρι το 1980. Συναντιόντουσαν μόνο όταν η Γιόλα έρχονταν στην Αθήνα, αλλά συνήθιζαν να ανταλλάσσουν γράμματα. Κάποια στιγμή, ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, ο Σιδηρόπουλος της έγραψε το ακυκλοφόρητο τραγούδι “Come to me” και της το έστειλε με κασέτα.
Ο Παύλος και η Γιόλα είχαν ακόμη ένα κοινό: την ηρωίνη. Η Γιόλα ξεκίνησε να κάνει χρήση όταν μετακόμισε στο Παρίσι. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ήταν ήδη εθισμένη. Σύμφωνα με την οικογένεια του Παύλου, αυτή ήταν και η αιτία που κατέληξε στην εξάρτηση από το συγκεκριμένο ναρκωτικό. Ωστόσο, η ίδια αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Έχει προταθεί η υπόθεση ότι ο Σιδηρόπουλος πήρε σε εφιαλτική δόση με σκοπό την αυτοκτονία λόγω των προβλημάτων με το χέρι του, βάσει μιας συνομιλίας που είχαν λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του. Το 1990, το αριστερό του χέρι άρχισε να παραλύει. Οι γιατροί διέγνωσαν πρόβλημα στα αγγεία, αλλά η επίσημη διάγνωση ήταν “πάρεση βραχιόνιου πλέγματος”. Τα προβλήματα υγείας και ο θάνατος της μητέρας του τον οδήγησαν σε ψυχολογική κατάρρευση.
Όπως αποδείχτηκε, ο Σιδηρόπουλος δεν κατάφερε να απαλλαγεί από την ηρωίνη. Τη μεσημέρι της 6ης Δεκεμβρίου 1990, βρέθηκε σε κωματώδη κατάσταση λόγω υπερβολικής δόσης της, και λίγο αργότερα απεβίωσε στο ασθενοφόρο καθώς μεταφερόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός.
Ο μπασίστας των Απροσάρμοστων, Αλέκος Αράπης, έχει εκφράσει την άποψη ότι ο Παύλος Σιδηρόπουλος πήρε σκόπιμα μια υπερβολική δόση για να αυτοκτονήσει λόγω των προβλημάτων με το χέρι του. Αυτή η άποψη βασίζεται σε μια συζήτηση που είχαν λίγους μήνες πριν από τον θάνατό τους.
Πηγή
