Όταν οι γάτες περιφέρονται ελεύθερες, το οικοσύστημα υποφέρει
Ομολογουμένως, οι γάτες είναι πολύ γοητευτικές και μυστηριώδεις πλάσματα που γοητεύουν τόσο τους ιδιοκτήτες τους όσο και τους θαυμαστές τους. Όταν παρατηρούμε μια γάτα να κυνηγά προσεκτικά το θήραμά της ή να παίζει χαρούμενα με άλλες γάτες, δε μπορούμε παρά να αναλογιστούμε την ομορφιά και τη μυστηριακότητα που κρύβει η ψυχή τους. Ωστόσο, η παραχώρηση ελευθερίας στις γάτες, εντός και εκτός σπιτιού, επιφέρει συχνά σοβαρές οικολογικές καταστροφές. Τα πολλά ένδη έχουν εξαφανιστεί και άλλα ζώα υποφέρουν, από το γεγονός ότι επιτρέπουμε σε αυτές τις “εξημερωμένες” γάτες να περιφέρονται ανεξέλεγκτα σε εξωτερικούς χώρους. Αν και οι γάτες αυτές δεν μπορούν να θεωρηθούν “άγριες”, είτε ανήκουν σε ανθρώπους είτε είναι αδέσποτες, γίνονται επικίνδυνες για τα οικοσυστήματα. Η απορία είναι πόσο επικίνδυνες μπορεί να είναι αυτές οι επιπτώσεις
Οι γάτες δεν σκοτώνουν μόνο τα μικρά πουλιά στη φωλιά, αλλά και τα ενήλικα πουλιά, στερώντας την ευκαιρία σε ένα ήδη επιβιώσαν πουλί να αναπαραχθεί και τα επόμενα χρόνια. Ο Grant Sizemore, εκπρόσωπος του American Bird Conservancy, επισημαίνει ότι οι γάτες που αφήνονται ελεύθερες σε εξωτερικούς χώρους μπορούν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε διάφορα περιβάλλοντα ανά τον κόσμο. Οι επιπτώσεις αυτές περιλαμβάνουν τη θήραυση, τη μετάδοση παρασίτων και ασθενειών, καθώς και τον ανταγωνισμό με τα υπόλοιπα είδη. Ειδικά τα νησιωτικά είδη και κυρίως τα πουλιά επηρεάζονται περισσότερο από τις γάτες, καθώς δεν διαθέτουν τα απαραίτητα μέσα αυτοπροστασίας και έχουν συχνά μικρότερους πληθυσμούς σε σύγκριση με την ηπειρωτική άγρια ζωή. Το αντίκτυπο των γατών εκτυλίσσεται όχι μόνο μέσω του κυνηγιού, αλλά και μέσω της εξάπλωσης ασθενειών και παρασίτων. Στην Αυστραλία, οι γάτες έχουν οδηγήσει στην εξαφάνιση πολλών απειλούμενων ειδών πτηνών και θηλαστικών.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο τα πουλιά που απειλούνται από τις ελεύθερες γάτες. Σύμφωνα με μελέτες, οι γάτες κυνηγούν περισσότερο μικρά θηλαστικά παρά πτηνά. Αυτό είναι αρκετά προβληματικό, καθώς τα θηλαστικά αυτά όπως σκίουροι, τυφλοπόντικες και αρουραίοι, δεν έχουν την ικανότητα να πετάξουν μακριά και είναι ευκολόπιαστα από τις γάτες. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι αυτά τα ζωάκια αποτελούν πιο αξιόπιστη πηγή λείας για τις γάτες, καθώς δεν μεταναστεύουν εποχιακά όπως πολλά πουλιά. Ακόμη και όταν οι γάτες δεν καταφέρνουν να εξολοθρεύσουν τα ενδημικά είδη, μπορούν να τα πλήξουν εξάπλωσης νέων ασθενειών. Συγκεκριμένα, στην Αυστραλία, επηρεάζεται κυρίως η τοπική πανίδα από τις γάτες, καθώς είναι φυσικοί φορείς του παρασίτου Toxoplasma gondii που προκαλεί την τοξοπλάσμωση. Το παράσιτο αυτό μολύνει με τη σειρά του πτηνά και θηλαστικά, δημιουργώντας έναν επικίνδυνο κύκλο εξάπλωσης ασθενειών
Επιπλέον, οι γάτες αποτελούν πηγή λύσσας μεταξύ των οικόσιτων ζώων και εκθέτουν περισσότερους ανθρώπους σε αυτήν την ασθένεια από ό,τι η άγρια πανίδα. Επιπλέον, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα μόλυνσης οικόσιτων ζώων με παράσιτα όταν αυτά περιφέρονται ελεύθερα σε εξωτερικούς χώρους. Στην πραγματικότητα, μια έρευνα έδειξε ότι τα ζώα που περιφέρονται έχουν περίπου τρεις φορές πιο πιθανότητες να μολυνθούν από παράσιτα, τα οποία με τη σειρά τους μπορούν να μεταδοθούν σε ανθρώπους. Επομένως, οι ελεύθερες γάτες αποτελούν έναν πραγματικό κίνδυνο για την υγεία τόσο του ανθρώπινου πληθυσμού όσο και της άγριας ζωής
Συνολικά, οι ελεύθερες γάτες αποτελούν μια σοβαρή απειλή για το οικοσύστημα και τη βιοποικιλότητα. Οικολόγοι και ειδικοί απευθύνουν έκκληση για περιορισμό της ελεύθερης περιφοράς των γατών, είτε μέσω του κλεισμού στα εσωτερικά περιβάλλοντα είτε με την εγκατάσταση αποτελεσματικών περιορισμών. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας ως ιδιοκτήτες ή ως μέλη της κοινότητας να προστατεύουμε τις άγριες είδη και να διαφυλάξουμε την ισορροπία του οικοσυστήματος. Μόνο έτσι μπορούμε να διασφαλίσουμε το μέλλον των μοναδικών ειδών που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της εξαφάνισης λόγω των γατών.
Πηγή
